ازقل خوردن تاپرواز

امروزبه زحمت لب تخت را گرفتی وبلند شدی بعد هم نزدیک بود از پشت بیفتی که گرفتمت

در عرض یک سال کودک با تلاش روزانه از غلت زدن شروع میکند کم کم سینه خیزمیرود بعد چهاردست وپا بعد یاد می گیرد خودش از حالت خوابیده بنشیند و........تا آنجا که راه بیفتد خلاصه که هرروز تلاشوتلاش

چه اتفاقی می افتد که در سال های بعد این تلاش ها کمرنگ می شود؟ آیا اطرافیان در آن نقش دارند یا خودمان واقعا که جای تحلیل وبررسی دارد.

اگر همین طور تلاش های ما ادامه می یافت بی شک به پرواز در آسمان می رسید. مگرنه؟